givian |
|
| Ricetta del risotto alla milanese in rima, scritta da Giuseppe FontanaEl Risott a la Milanesa
"Gina, Gina, stavòlta che el risòtt voeui cural mi. Prepara bella netta la padella, che sem in sett o vòtt. El broeud te ghe l'ee bon? Si'? De manzetta? Famel on poo saggià. Bon, bon, va la', sent che odorin? El fa resuscità.
El ris l'e' de vialon rivaa su jer? L'e' mondaa? Torna a dagh ona passada. Sù, sù, mett in padella el tò butter e on tochell de scigola ben tridada. Mett a foeugh, fà tostà movend sul fond col mestolin e tirel d'on bell biond.
Dent el ris. Ruga, bagnel cont el vin bianch, magher (mezz biccer). Dent el zaffran. Ruga. Fagh sugà el vin. Sent che odorin! Sugaa? Gio' el broeud da man a man. Boffa sòtt che'l dev buj a la piu' bella da vedell a sparà in de la padella.
Bagnel del tutt e rangiel giust de saa. Lassel coeus. Brava. Gratta gio' el granon. Oi, oi sòtt, sòtta foeugh chel sè incantaa! Gina, che risottin, che odor de bon' Ten rigaa veh! Adasi e deppertutt. Varda, l'e' quasi all'onda. On trii minut.
Giò che l'e' pront. L'e' moll? Fa nient, el ven. Dent el grana abbondant e on bell tocchel de butter peu mantecchel ben, ben, ben, menand su' svelt ch'l ven bon e bell. Quest chi si', l'e' on risott che var la spesa, on risott pròpi faa a la milaanesa!
Còtt al punt, mantecaa a la perfezion, bell, mostos, el te fà resuscità anca un mòrt che creppaa d'indigestion. Tirel giò e mett in tavola che in la' con tant d'oeucc e sopiren duardand chi. Sèrvel, che vegni subit anca mi" (fonte website.lineone)
|
| |